Een ode aan het lekkerste aardappelgerecht dat ik ken: blinkvis. Als is er die aardappelsoep die ik ooit in Bogota gegeten heb, maar daar gingen zoveel verschillende aardappelsoorten in die hier gewoon niet te krijgen zijn. Maar dus: blinkvis, een gerecht dat ik leerde van mijn grootmoeder, de bomma.
Waar die naam vandaan komt weet ik niet (blinkvis dus, waar ‘bomma’ vandaan komt weet ik wel), en ook Google helpt niet*: geen blinkvis te bespeuren, en zeker niet als naam van een aardappelschotel of welk ander recept dan ook.
Het recept is eenvoudig: men neme een aantal aardappelen, liefst een vastkokende soort zoals een bintje, een een paar uien. Schil alle knollen en snij in zo dun mogelijke schijfjes. In een fikse koekenpan met hoge randen (en een deksel) laat je een flinke klont boter zachtjes smelten. Leg dan om en om een laag ui-schijfjes en een laag aardappelschijfjes, tot de pan vol is. Deksel erop en zo’n 40 minuutjes op een middelmatig vuurtje. En het is de bedoeling dat de bodem zachtjes aankoekt, zonder te verbranden uiteraard.
Ondertussen maak je klaar wat je bij die blinkvis gaat eten. Nu kan hier eigenlijk alles bij: een varkens- of lamskoteletje, maar de bomma bakte er een eitje bij. Wat de vraag doet rijzen: hoe bak je een ei?
Naar verluidt is hét recept voor een gebakken ei afkomstig van Fernand Point, de kok die beschouwd wordt als de vader van de Nouvelle Cuisine. Belangrijk voor dit recept is de kwaliteit van de ingrediënten: boter en ei. Zorg voor verse eieren. En de beste boter die je kan vinden.
Neem een pannetje, gooi een gulle schep boter in dat pannetje en laat die boter op het laagste vuurtje smelten. Laat de boter zeker niet bruinen! Breek ondertussen een koppel eitjes in een kommetje. Een keer de boter gesmolten, laat dan die eitjes in dat pannetje glijden. Hou de pan zeker op het kleinste vuurtje: het eiwit moet zachtjes stollen (zonder bruine randjes!), terwijl de dooier vloeibaar blijft.
Neem een tweede pannetje, gooi hier wederom een fikse klomp boter in, en laat smelten op een laag vuurtje. Als de boter gesmolten en gloeiend heet is, kruid dan met peper (zwarte uit de molen) en zeezout.
En dan nu de truc van Fernand Point: giet die hete, gekruide boter uit pannetje 2 over de eitjes van pannetje 1.
Schep wat blinkvis op een bord, zeker diep scheppen in die pan zodat je wat van de bodemkorst meekrijgt, leg hier bovenop de eitjes. En zorg dat je genoeg van die boter over de aardappelen laat vloeien.
Godenvoedsel. Maar goden hebben dan ook geen last van cholesterol en zo.

* Ondertussen is dat anders. Blijkbaar is er in Amsterdam een grafisch bureau met de naam ‘Blinkvis’ en die gaan met alle links ‘lopen’.